Η χθεσινή γυναίκα

 

Η χθεσινή γυναίκα

χανόταν μέσα σου

όπως το δάσος στα πουλιά του

όπως η θάλασσα στα φύκια της

 

Η χθεσινή γυναίκα

δειπνούσε το βλέμμα σου

μέσα στο βραδινό λεωφορείο

και η κυρία με το ταγέρ

έσκαγε παπαρούνα κόκκινη

με μίσχο χνουδωτό

σαν το μουστάκι της

 

Η χθεσινή γυναίκα

δεν κρατούσε κέρματα

όστρακα γλιστρούσαν στις παλάμες της

που ’ταν σαν πίνες ανοιχτές

ή σαν τα φωνήεντα

των τροπικών κλιμάτων

 

Η χθεσινή γυναίκα

μυρολογούσε πέλαγα

έπλεε τον ίμερο

τραγουδούσε τον πόντο

 

Η χθεσινή γυναίκα

 

παρατατικός διαρκείας

στα βράχια

συντελικού παρόντος

 

Κ.Κ. 30-03-‘’22