Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά.

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022

 


Η χθεσινή γυναίκα

 

Η χθεσινή γυναίκα

χανόταν μέσα σου

όπως το δάσος στα πουλιά του

όπως η θάλασσα στα φύκια της

 

Η χθεσινή γυναίκα

δειπνούσε το βλέμμα σου

μέσα στο βραδινό λεωφορείο

και η κυρία με το ταγέρ

έσκαγε παπαρούνα κόκκινη

με μίσχο χνουδωτό

σαν το μουστάκι της

 

Η χθεσινή γυναίκα

δεν κρατούσε κέρματα

όστρακα γλιστρούσαν στις παλάμες της

που ’ταν σαν πίνες ανοιχτές

ή σαν τα φωνήεντα

των τροπικών κλιμάτων

 

Η χθεσινή γυναίκα

μυρολογούσε πέλαγα

έπλεε τον ίμερο

τραγουδούσε τον πόντο

 

Η χθεσινή γυναίκα

 

παρατατικός διαρκείας

στα βράχια

συντελικού παρόντος

 

Κ.Κ. 30-03-‘’22


Σάββατο 26 Μαρτίου 2022

 


Λύρα θαλασσινή

 

Ποίηση είναι τα χέρια του ψαρά –το δέρμα του σαν καύκαλο χελώνας.

 

Ποίηση είναι το φιλί του Ροντέν –δυο χείλη πεταλίδες στον βράχο.

 

Ποίηση είναι η στίλβη του αλμυρού νερού –η μόνη μας πατρίδα.

 

Ποίηση είναι μια κίνηση που γεννιέται μεσοπέλαγα· ορθούται κραταιά βαίνουσα επί την ακτή· τέλος, την καταπίνει η άμμος ή τσακίζεται στα βράχια –αναλόγως το ακρογιάλι.

 

Κ.Κ. 27-03-'22

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2022

 


Ποίηση είναι

1. Ποίηση είναι ο τρόπος να κολλάς τα τζάμια ενός θρυμματισμένου κόσμου –ή καλύτερα ο ίλιγγος της θραύσης.

 

2. Ποίηση είναι το ψάρι που σφαδάζει δίπλα στις γαλότσες του ψαρά –ή καλύτερα το στόμα του που ανοιγοκλείνει.

 

3. Ποίηση –για κάποιους– είναι το κεφάλι της Μέδουσας –το κόβεις πισωπατώντας.

 

4. Ποίηση είναι ένας σκεπασμένος καθρέφτης –ή καλύτερα ένας καθρέφτης που εσύ έχεις σκεπάσει –ή τελικά εσύ ως καθρέφτης που σκεπάζουν οι άλλοι.

 

5. Ποίηση είναι οι νυχιές των εραστών –ή καλύτερα οι νυχιές στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς –αμφοτέρων η παραφορά.

 

6. Ποίηση είναι η στιγμή της εκσπερμάτισης. Καθείς μόνος του εκεί –μολονότι ο άλλος απαραιτήτως προϋποτίθεται.

 

7. Ποίηση είναι το κάτουρο των σκύλων –κάθε ποιητής και το δέντρο του.

 

8. Η ποίηση είναι σχολική κοπάνα –ή καλύτερα η σχολική εκδρομή που κάνεις κρυφά το πρώτο σου τσιγάρο.

 

9. Ποίηση είναι η στιγμή που βάζουνε στον λάκκο τον Μιχαλιό του Καρυωτάκη.

 

10. Η ποίηση είναι ένα γυφτόκαρφο –για ποιήματα –κι επίδοξους κρεμασμένους.

 

11. Η ποίηση είναι μια ψηλή, λιγνή χωριατοπούλα σε προθήκη λαογραφικού μουσείου· με φορεσιά κι όλα τα παρελκόμενα· χωρίς χαρακτηριστικά· χωρίς πρόσωπο.

 


12. Η ποίηση είναι ένας σκοτεινός θάλαμος στο πίσω μέρος παλιού φωτογραφείου, όπου εμφανίζονται ταυτόχρονα δύο φωτογραφίες. Στη μία οι διαδηλωτές των Δεκεμβριανών του ’44. Στην άλλη Κουμής, Κανελλοπούλου και Καλτεζάς στο Πολυτεχνείο του ’80 και του ’85. Όλοι ανάσκελα. Το αίμα αρνητικό.





Κ.Κ. 24-03-'22

Η φωτογραφία των Δεκεμβριανών είναι του Dmitri Kessel.

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2022

 


Το ποίημα

 

Κάθε άνθρωπος κουβαλάει μέσα του ένα ποίημα. Το ’χει διαβάσει μόνο μια φορά.

       Σαν έρθει ο Μαύρος το παίρνει και το φυτεύει στους όρχεις ενός άντρα. Είναι το σπερματοζωάριο που βρίσκει τη μήτρα.

Το νεογνό το διαβάζει –μόνο μια φορά– με το πρώτο του κλάμα.

 

Κ.Κ. 21-03-’22

Γιώργος Ιακωβίδης: Ο κακός εγγονός

Σάββατο 19 Μαρτίου 2022

 


Έαρ

 

με τι σφρίγος φουσκώνουν τα δέντρα

με τι οίστρο κοκκινίζουν τα σύμπαντα

με τι σπουδή ξεριζώνονται τα μάτια

 

μας ψηλώνει

αυτός ο χαλασμός

μας ετοιμάζει

και πάνω στην ύστατη του ύψους συνείδηση

–χαρταετοί με τον σπάγκο τελειωμένο–

μας δίνει

στον ίλιγγο

στην πτώση

και στη συντριβή

 

έτσι γλυκύ το Έαρ

έτσι γλυκύς ο Έρως

 

έτσι ο κάθε εσταυρωμένος

 

εράται τον θάνατο

διότι ηράσθη

σφόδρα

τη ζωή

 

 

*ερώμαι: αγαπώ, ερωτεύομαι

 

 

Κ.Κ. 20-03-’22


Παρασκευή 18 Μαρτίου 2022

 


τα λάθη μας

 

τα λάθη μας

τάματα κρεμασμένα

σε θαυματουργή εικόνα

πονεμένα μέλη

κάποτε θα αρθρωθούν

 

τότε

ένας στρατός από πλαγγόνες

ένα μπουλούκι νευρόσπαστα

χέρια και πόδια και κεφάλια και κορμιά

θα ’ρθει να γυρέψει το μερτικό του

υγεία

κι ευεξία

κι αρτιμέλεια

 

μα θα ’ναι αδύνατο

μες στο σωρό

να βρούμε τις σωστές συναρμογές

θα ’ναι μάταιο

να ισιώνουμε παλιές κακοτεχνίες

αταίριαστα θα μένουν όλα

στραβάδια

 

μόνο τάματα

άλλα

κι άλλα

θα σκεπάζουν την εικόνα

μέχρι εκείνη να χαθεί για τα καλά

 

για να φανεί

στο τέλος

το αμετάκλητο

 

του λάθους

 

Κ.Κ. 19-03-’22


Σάββατο 12 Μαρτίου 2022

 



 

Οι πόνοι μας

 

Κι ας τους λιάζουμε μαζί με τα χταπόδια. Εκείνα γίνονται γλυκά. Αυτοί ξεραίνονται.

 

Οι πόνοι είναι τα όρια όπου καθένας φτάνει μόνος του.

 

Καμιά αυτογνωσία δεν υπήρξε αναλγητική –ούτε καν παυσίπονη.

 

Καμιά πατρίδα γι’ αυτούς. Κανένα σύνορο. Καμιά ρίζα. Οι Στωικοί πόνοι είναι πολίτες του κόσμου.

 

Ο πόνος είναι αητός· κι εμείς χελώνα. Σπάει το καύκαλο στον βράχο και βγαίνει ο Άνθρωπος.

 

Κάποιοι πόνοι πονούνε περισσότερο όταν σβήνουν. Όμως ο χρόνος, όπως κι ο Θεός, δεν κάνει διακρίσεις.

Αυτά σκέφτομαι, κάθε που ανάβω –αραιά πια– το καντηλάκι της μέσα μου.

 

«Μ’ έναν πόνο» λένε και λησμονούν πως ένας είναι ο Πόνος –γιατί ένας είναι και ο Άνθρωπος.

 

Ατσαλένιες ράγες οι πόνοι μας. Πάνω τους ο συρμός της ζωής.

 

Κ.Κ. 03-’22

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2022

 


Έλα

μην αργείς

 

δεν είναι

που είναι ο χρόνος μας λειψός

και δε σε χορταίνω

–δε σε χορταίνω

έτσι κι αλλιώς–

 

είναι

που είναι ο χρόνος μας λειψός

και δε θα προλάβω να στο πω

 

Έλα

μην αργείς

 

δεν είναι

που θα μου λείπεις

ή που θα σου λείπω

–θα μου λείπεις

ή θα σου λείπω

έτσι κι αλλιώς–

 

είναι

που είναι ο χρόνος μας λειψός

και δε θα προλάβουμε

να τον πληρώσουμε με ελλείψεις

 

Έλα

μην αργείς

 

δεν είναι

που θα με καταστρέψεις

ή που θα σε καταστρέψω

–θα με καταστρέψεις

ή θα σε καταστρέψω

έτσι κι αλλιώς–

 

είναι

που είναι ο χρόνος μας λειψός

και ίσως να μην προλάβουμε

μια μέρα

στ’ αλήθεια

να καταστραφούμε

 

Κ.Κ. 11-03-’22

Η φωτό από εξώφυλλο βιβλίου του Αλέξη Κυριτσόπουλου

Σάββατο 5 Μαρτίου 2022

 


Οι πόθοι μας

 

Οι πόθοι μας είναι θηρευτές.

Ξέρουν να περιμένουν. Γίνονται ένα με την πέτρα. Κρύβονται στην κοιλιά ξύλινων αλόγων. Δε χαρίζονται –κανενός.

 

Οι πόθοι μας είναι δέντρα.

Βλασταίνουν σιγανά. Η ψυχή μας τους ποτίζει. Ριζώνουν δόντι, κυπαρίσσι στον βράχο. Σαν εκπληρώνονται, γυμνά κλαδιά με τις προοπτικές καινούριων φυλλωμάτων.

 

Οι πόθοι μας είναι σκυλιά.

Μετά τις σάρκες μάς θάβουν κόκαλο –γι’ αργότερα.

 

 

Κ.Κ. 04-03-’22

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2022

 


ο συνάναρχος

το φρύδι της ακρογιαλιάς

φεγγάρι ξαπλωμένο

εκεί το μέγα του ίμερου κράτος

η άκρα των σωμάτων συντριβή

το φίλημα το αμείλικτο

 

ο συνάναρχος Έρως

 

 

Αντίτηλος

ο βράχος της Αντίτηλου

λεπίδι μαύρο

γλάρος δεν κάθεται

γεμίζοντας το φεγγάρι

ακίνητο φτερό

πελώριου καρχαρία

 

ένα γύρω

το κύμα το άκτιστο

κοπάδια οι χελιδονάδες

οι πέρκες

τα πετρόψαρα

 

έτσι πάντα ο πολιορκημένος θάνατος

λεπίδι μαύρο

και πάνω του να θραύεται

της ζωής το λάμπον στίφος

 

ο ναυτικός

Κακός ναυτικός ο ερωτευμένος. Μόνος αυτός αφήνει το σκαρί του στη διάκριση των κυμάτων.

Μην απορείτε, λοιπόν, με τα τόσα ναυάγια.

 

K.K. 05-03-’22