Η Θάλασσα πάντα

 

Η Θάλασσα –κι ας ίσταται πάμμικρη η γήινή μας σφαίρα– είναι η μεγάλη μήτρα του σύμπαντος.

       Γιατί η Θάλασσα, μ’ όλα της τα βάθη και την άβυσσο, μ’ όλα της τα τέρατα και τα θηρία, είναι αγνή και αμόλυντη. Μέσα της ξαναγινόμαστε· μέσα της δασώνει η ζωή μας, όπως τα φύκια στον βυθό, μέσα της απλώνει η χαρά μας, όπως το αίμα την άνοιξη.

       Κι αν η Γαία εράται τη βαρύτητα, η Θάλασσα εράται την άνωση. Η Θάλασσα μάς υψώνει, γιατί η Θάλασσα ορίζει τον Ουρανό.

       Η Θάλασσα εκθέτει τους λογισμούς μας στο έλεος του έρωτα, την ψυχή μας στην ιερότητα του μένους, το σώμα μας στη δόξα της παραφοράς. Η Θάλασσα μάς διδάσκει το ρίγος, την απεραντοσύνη, τη δίνη της καταβύθισης.

 

Δεν έχει τέλος αυτό το ταξίδι.

Κ.Κ. 12-02-'22

Φωτό: Αμμουλιανή, Καραγάτσια