Δίκη προθέσεων

 

Ο νους καθαρό οινόπνευμα

όσο για σάρκα

ας όψονται οι τρυφεροί σου

–τότε–

Μάηδες

 

σε λόξα υστερούσες

σ’ απόγνωση

 

με την ελλοχεύουσα ανάφλεξη

χαλκά στον λαιμό

με τις ορμήνιες της μάνας

ευαγγέλιο

με τα σπίρτα

κρυμμένα στις τσέπες

 

πήρες να καίγεσαι

–τώρα πια–

μ’ ένα μυαλό ζαλισμένο απ’ τους καιρούς

μ’ ένα σαρκίο μολύβι απ’ τα χρόνια

για μια φωτιά που αρνήθηκες

σαν ο καιρός

πουλούσε ξύλα.

 

Δε σε σπούδασε η μάνα σου σωστά

 

την επιθυμία

κανείς

μήτε ο χρόνος γεράζει

μήτε ο θάνατος νικά

 

το σίδερο

όσο είναι ζεστό

μόνο

χτυπιέται.

 

Κ.K. 22-04-'21

Θερμές ευχαριστίες στον Σωτήρη Παστάκα και το πάντα φιλόξενο Εξιτήριον για τη δημοσίευση.

https://exitirion.wordpress.com/2021/04/22/kostas-koutroubakis-1poem/