Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά.

Παρασκευή 2 Απριλίου 2021

 




 ΝΤΑΜΑΡΙ


Εδώ τα φουρνέλα σταματήσαν από καιρό. Η πέτρα στέρεψε. Τραβάνε το ξερόγκαζο οι εντουράδες στον παράδρομο και σκάει καψούλια η σιωπή. Τα σκαλιά σκουριάζουν. Κάθε αναβαθμός μια λαξεμένη πτώση.

Εδώ δε γελάνε τα λιοπούρναρα, δεν τινάζει φρέσκο βλαστάρι η επιθυμία. Δε βοσκάει άνοιξη.

Εδώ πνίγει σάβανο η σκόνη. Ο Προμηθέας. Τα καρφωμένα του φτερά στον βράχο.

 

Παραδίπλα το δάσος φούντα. Μια πεταλούδα γαλαζώνει τις άκρες των ονείρων.

 

Κάπου ανάμεσα, τα βράδια μάς κλωσάει ένας θεός. Ξέρει άραγε για τα δικά μας φτερά τι ξημερώνει;






Κ.Κ. 03-04-'21

Οι φωτό τραβηγμένες στα νταμάρια του Ρετζικίου, μια βδομάδα πριν.

2 σχόλια:

  1. Επίσκεψη σε τόπο και τοπίο, που αντανακλά την ίδια τη ζωή. Ξερό-χλωρό. Σκόνη-δροσιά. Σιωπή-θόρυβο.
    Ολα εισβάλουν απρόσκλητα. Απροσδόκητα. Οσο κι αν η "ομορφιά" των social media επιβάλλεται και προβάλλεται, πάντα θα υπάρχουν νταμάρια και πέτρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα. Εμείς πάντως είμαστε σταθερά με τις πεταλούδες, Λουκά.

      Διαγραφή