ΝΤΑΜΑΡΙ
Εδώ δε γελάνε τα λιοπούρναρα, δεν τινάζει φρέσκο βλαστάρι η επιθυμία. Δε βοσκάει άνοιξη.
Εδώ πνίγει σάβανο η σκόνη. Ο Προμηθέας. Τα καρφωμένα του φτερά στον βράχο.
Παραδίπλα το δάσος φούντα. Μια πεταλούδα γαλαζώνει τις άκρες των ονείρων.
Κάπου ανάμεσα, τα βράδια μάς κλωσάει ένας θεός. Ξέρει άραγε για τα δικά μας φτερά τι ξημερώνει;
Κ.Κ. 03-04-'21
Οι φωτό τραβηγμένες στα νταμάρια του Ρετζικίου, μια βδομάδα πριν.
Επίσκεψη σε τόπο και τοπίο, που αντανακλά την ίδια τη ζωή. Ξερό-χλωρό. Σκόνη-δροσιά. Σιωπή-θόρυβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα εισβάλουν απρόσκλητα. Απροσδόκητα. Οσο κι αν η "ομορφιά" των social media επιβάλλεται και προβάλλεται, πάντα θα υπάρχουν νταμάρια και πέτρες.
Πάντα. Εμείς πάντως είμαστε σταθερά με τις πεταλούδες, Λουκά.
Διαγραφή