Μεθυσμένα περιστέρια

 

Ήμασταν κάποια ώρα εκεί. Πουλιά δεν είδαμε. Μόνο τους καντηλάδες και κάτι εργάτες με σκαπανικά.

Τα περιστέρια εμφανίστηκαν καθώς πλησίαζε ο παπάς με τη μαύρη ομπρέλα. Στήθηκαν πάνω στο όρθιο μάρμαρο. Δεν πήγε το μυαλό μου. Κατέβηκαν μαλακά μόλις το στάρι και το κρασί χύθηκαν πάνω στο χώμα.

 

Μεθυσμένο περιστέρι η μνήμη· τσιμπολογάει τη ζωή.

 

Κ.Κ. 07-07-’22