Προσάναμμα

Τα βράδια πλαγιάζω πρώτος, πάντα στη δική σου πλευρά. Τη ζεσταίνω προσάναμμα –για τη φωτιά σου.

 

Ο ναός

Το ιερό ορίζεται διά του βέβηλου –και αντιστρόφως. Έτσι πάντα συνυπάρχουν χωρίς ποτέ να συγκατοικούν. Μ’ εξαίρεση, λένε, το σώμα σου.

Ας λένε. Αν κάτι βγάζει νόημα, είναι να σφαδάζω στον ναό σου, Γυναίκα.

 

Τα τρίγωνα του Πλάτωνα

Μάρτυρές μου χιλιάδες νεολιθικά γυναικεία ειδώλια, Πλάτωνα. Τα τρίγωνα δεν είναι γεννήματα του νου. Διά των αισθήσεων η γνώση. Κι ο ανθός της, μαργαριτάρι στ’ όστρακο, κείται επτασφράγιστος μες στο μεθιστικό τρίγωνο της ήβης.

 

Ελιά

Όλο μου το είναι μια ελιά –ριζωμένη στο χώμα του προμηθεϊκού σου αιδοίου.

Κ.Κ. 06-11-'21