Αυτοσυνειδησία

 

μ’ αρέσει να ματώνω τα πόδια μου

μόνο να φτάνω σε σένα

 

μ’ αρέσει να θαλασσοδέρνομαι

μόνο ν’ απαγκιάζω στο δέρμα σου

 

μ’ αρέσει να χαλάω τα πνευμόνια μου

μόνο να τραβάω μέσα μου βαθιές τζούρες την απόσταση

 

κάποτε όλα αυτά

ήταν λέξεις πλήρεις νοήματος

σαρκία πλήρη πάθους

ρώμη πλήρης επάρσεως

 

μα ήρθε καιρός

να βασιλεύει το ψέμα

να νικά η αδράνεια

να βαραίνει το κρίμα

 

μα το πιο φοβερό

το πιο χειρότερο

είναι ο φόβος

για τα τριβόλια

τις φουρτούνες

τα δηλητήρια

που κάποτε ήσαν

άθυρμα

ομολογία πίστεως

πέρασμα

στην ύψιστη

δική μας

προμηθεϊκή

αυτοσυνειδησία

 

Κ.Κ. 11-’21

Η φωτό αλιευμένη από το Διαδίκτυο