Όταν κάποιος σε ξυπνά

 

Με το «καλημέρα» καυγάς. Στο ασανσέρ διαπληκτισμοί, πυγμάχοι στην τοιχογραφία της Θήρας. Στο αυτοκίνητο τσίτωσα τον Pat Metheny· ησύχασαν. Στη μέση της διαδρομής ξεκινά ο μικρός.

-     Μπαμπά, αν είμαι καλό παιδί…

-     ΕΙΣΑΙ καλό παιδί.

-     Αν συμμαζεύω το δωμάτιο και το γραφείο μου…

-     Τι θέλεις;

-     Για χριστουγεννιάτικο δώρο θα μου πάρεις μια κάρτα fortnite;

Βιντεοπαιχνίδι το fortnite, φουλ βία και μίσος.

-     Όχι αγόρι μου.

-     Μα το παίζουν όλοι εκτός από τον Μιχαήλ.

-     Σοφοί οι γονείς του Μιχαήλ.

Αφωνία. Ύστερα από λίγο παίρνει σειρά ο μεγάλος.

-     Μπαμπά, εγώ ένα πράγμα θα ήθελα αλλά εσύ και η μαμά δεν μπορείτε να μου το δώσετε.

 

Δώδεκα χρόνια τώρα, με τα μάτια του να μου ζητούν τον κόσμο. Ξέρω όμως ότι μεγαλώνει. Στην εισαγωγή από το «Follow me» οι αρμονικές της κιθάρας του Metheny ονειρικό ξυπνητήρι. Αρχίζω και εννοώ την ικεσία του στο πρωινό εγερτήριο για το σχολείο.

-     Μπαμπά, μη με βγάζεις απ’ τ’ όνειρο.

 

Κ.Κ. 16-11-’21