Κιθάρα

 

Η μοναξιά είναι μια κιθάρα.

Κάθε που αγριεύει ο καιρός, την κουρντίζει ο ναυτικός και την πετάει στη θάλασσα να δέρνεται, μικρό καράβι.

Μα είναι γερό σκαρί κι αβύθιστο κι ύστερ’ από λίγο έρχεται πάλι ν’ απαγκιάσει στο πλευρό του.

Τη βάζει πάνω του και κάνει να παίξει.

Μα οι χορδές της βουβές, ακύμαντη θάλασσα.

 

Μέσα της βουλιάζουν όλου του κόσμου οι ψυχές.

 

Κ.Κ. 24-07-’21

(Η φωτό δική μου)