όταν θα ’ρθεις

 

όταν θα ’ρθεις

σαν την πρώτη αυγή του δάσους

τσιγγάνα

με τα πιο εκμαυλιστικά μάτια

με τα πιο υγρά λόγια

με τα πιο σέρτικα φιλιά

 

όταν θα ’ρθεις

σαν την πρώτη των εφήβων ονείρωξη

θεά των όφεων

με τη μέση ζωνάρι σφιγμένο

με το γόρδιο στήθος λυτό

με τις θηλές κεράσια του Ιούνη

 

να ξέρεις

 

δέκα χρόνια

μπαρουτοκαπνισμένος

καταπάνω στον ορκισμένο Έκτορα

απέναντι στους πεισμωμένους Τρώες

 

δέκα χρόνια

με την μήνι του Αχιλλέα ευαγγέλιο

με τις παλάμες άλικες

απ’ το σκοτωμένο αίμα της Ασίας

Γρανικός

Γαυγάμηλα

Υδάσπης

 

δέκα χρόνια

με το μάτι των Γραιών

με το δόντι των Πορφυρογέννητων

με το φρύδι των Κυκλώπων

 

δέκα χρόνια

πιστό σκυλί

στον τσοπάνη του πολέμου

 

δέκα χρόνια ατόφια

μ’ έμαθαν να γνωρίζω

τους τρόπους του δαίμονα

 

γι’ αυτό

όταν θα ’ρθεις

να ξέρεις

 

μήτε εμένα

μήτε τη γενιά μου

θ’ αφήσω ποτέ βορά

σε σαρκοβόρους μύθους

 

γι’ αυτό

όταν θα ’ρθεις

με τό ’να χέρι πίσω απ’ την πλάτη

να ξέρεις

 

θα φορέσω του σκύλου το σκουφί

θα κρατήσω γερά τη γυαλισμένη ασπίδα

και με το βλέμμα αποστραμμένο

πισωπατώντας

το δρεπάνι θα χαράξω

στον πάλλευκο τυραννικό λαιμό σου

 

και τότε

θνητός

με το χέρι του φονιά

θ’ αγγίξω το γόνυ σου

με το στόμα του λύκου

θα σου πω την πρώτη μου αλήθεια

 

μόνη μου γη

το στήθος σου

μόνη μου πατρίδα

το φιλί σου

μόνος μου τόπος

το σεσημασμένο δέρας σου

 

Κ.Κ. 11-07-’21