Δεκαπενταύγουστος (ξανά)

 

Δεκαπενταύγουστος. Ο Αη-Γιώργης και πάλι το θεριό -λένε. Οι ιατροδικαστές μετρούν τις πληγές. Συντάσσουν το πόρισμα. Νεύουν. Οι εκατόνταρχοι δίνουν το σώμα στο πλήθος. Θέρως νενίκηται.

 

Στο μεταξύ ο προφήτης ετοιμάζει το αλέτρι, τους σπόρους, μοιράζει ξανά στα τζιτζίκια τις παρτιτούρες της ρυθμικής αγωγής· διδάσκει και πάλι στα σώματα τις πληγές των ερώτων.

 

«Γίνονταν ωραίοι έρωτες, γιατί πήγαιναν μαζί στο θάνατο. Ο θάνατος δεν είχε την έννοια του θανάτου. Είχε την έννοια της ζωής. Πηγαίναμε να πεθάνουμε για την ωραία ζωή.»

Διδώ Σωτηρίου

 

Κ.Κ. 15-08-’22