ΛΕΒΙΑΘΑΝ

ήρθες με την προβιά

κάτω απ’ τ’ ανθισμένο στόμα σου

 

κι εγώ σε δέχτηκα

με χέρια γιατρεμένα απ’ τα καρφιά

με μάτια λυτρωμένα απ’ τη χλεύη

 

σαν ξαναρίχτηκες πάνω μου

κατάλαβα

πως μες στην ακατάπαυτη των πάντων αλλαγή

μες στη σερνάμενη νέα τάξη

η μόνη απαράγραπτη αρχή

το μόνο ακατάλυτο κράτος

 

είναι το δικό σου

καμουφλαρισμένο

τομάρι

Κ.Κ. 20-03-'21