Σανίδια

 

σκουλήκια είμαστε

θαλασσινά

 

κάθε γλάρου φτερούγα

μιλάει τη σιωπή μας

 

μάνες δίχως μάτια

ρυτίδες του αλατιού

ανημποριά του αρχιπελάγους

 

οι ουλές μας

άγκυρες

με τα δόντια στα μέσα νερά

 

οι σπασμοί μας

τυφλοί

βυθισμένοι στην άμμο

 

τα όνειρά μας

ξεκούρδιστα

κάτω απ’ τα ξεραμένα βότσαλα της μνήμης

 

θα ζήσουμε

στριμωγμένοι σε τούτες τις ρωγμές

μακριά απ’ τα κόκαλα των νεκρών μας

 

με τα μυστικά των κοριτσιών μας αφημένα στα κύματα

με τα χαμόγελα των παιδιών μας δοσμένα στις ρουφήχτρες

 

με τα μέλη μας

σανίδια

αφηρωισμένων ναυαγίων

Κ.Κ. (από ανέκδοτη ενότητα για το προσφυγικό)

Η αδημοσίευτη φωτογραφία είναι του Σάκη Βαβαλίδη.