Το νυφικό

 

1

-     Όχι αυτήν! Την άλλη σου είπα.

Το πρωί ο φύλακας ανοίγει την πόρτα και λέει:

-     Καλημέρα.

Η Σεβαστή 18 χρονών.

-     Σε θέλουνε στη Διεύθυνση.

-     Τι έγινε Σεβαστή; Αναβλήθηκε;

-     Την άλλη σου είπα να φέρεις, τη Νίτσα την Παπαδοπούλου.

-     Όχι Νίτσα, δεν αναβλήθηκε. Έκαναν δήθεν λάθος, για να μου σπάσουν τα νεύρα.

-     Σεβαστούλα, στο καλό!

 

2

Η Νίτσα φορά το νυφικό κι αποχαιρετά τη Σεβαστή.

       Σπυρί σπυρί σκάει το ρόδι.

 

3

Το πρωί ο φύλακας ανοίγει την πόρτα και λέει:

-     Καλημέρα.

Τα ξημερώματα, στις 4.00 ανοίγει την πόρτα και λέει:

-     Ντύσου. Σε θέλουνε στη Διεύθυνση.

 

4

Ο βασιλικός επίτροπος τού νεύει να πλησιάσει. Του ψιθυρίζει στ’ αυτί.

 

5

«Θα μου το δώσεις;», ρωτά η Νίτσα.

 

6

«Ντύσου. Σε θέλουνε στη Διεύθυνση». Στις 4.00. Κάθε που οργάζει το σκοτάδι. «Επέσατε θύματα».

 

7

Η Νίτσα καθηγήτρια. Νέα κι όμορφη.

Ο φύλακας ανοίγει την πόρτα και λέει:

-     Σεβαστή Θεοφανίδου, σε θέλουνε στη Διεύθυνση.

 

Η Σεβαστή φορά το νυφικό κι αποχαιρετά τη Νίτσα.

«Σήμερα γάμος γίνεται».

 

8

Ο βασιλικός επίτροπος μπαίνει στο γραφείο.

-     Αρχιφύλαξ!

-     Διατάξτε!

Από τα κελιά κραυγές, τραγούδια. Ο εθνικός ύμνος.

Του νεύει να πλησιάσει. Του ψιθυρίζει στ’ αυτί:

-     Όχι τη Θεοφανίδου, την άλλη σου είπα να φέρεις, τη Νίτσα την Παπαδοπούλου.

 

9

Το Γεντί Κουλέ είναι φρούριο.

       Σεβαστή και Νίτσα. Στο ίδιο κελί.

 

10

Τα ξημερώματα, στις 4.00, ο φύλακας ανοίγει την πόρτα και λέει:

-     Ντύσου. Σε θέλουνε στη Διεύθυνση.

 

Σιγή ασυρμάτου.

 

11

Η απόφαση του Στρατοδικείου ορίζει: «Εκτέλεση την τρίτη μέρα μετά την καταδίκη». Κάθε μέρα μετά την τρίτη μέρα.

 

12

Η Σεβαστή φορά το νυφικό, αποχαιρετά τη Νίτσα και τους άλλους μελλοθάνατους. Κραυγές, τραγούδια, συνθήματα. Ο εθνικός ύμνος. «Σήμερα γάμος γίνεται». Το «Επέσατε Θύματα».

-     Σεβαστούλα, στο καλό!

 

13

Η Σεβαστή νύφη έξω από το γραφείο της Διεύθυνσης. Ο βασιλικός επίτροπος, ο διευθυντής, οι φύλακες, οι θανατοποινίτες, το απόσπασμα.

 

Σιγή ασυρμάτου.

 

14

Ο ηλικιωμένος φύλακας ανοίγει την πόρτα. Η Σεβαστή μπαίνει στο κελί.

-     Όχι Νίτσα, δεν αναβλήθηκε. Έκαναν δήθεν λάθος, για να μου σπάσουν τα νεύρα και να υπογράψω δήλωση.

Ο φύλακας λέει:

-     Εσένα, παιδί μου Νίτσα, θέλουν στη Διεύθυνση.

Η Νίτσα αγκαλιάζει τη Σεβαστή. Της ψιθυρίζει στ’ αυτί:

-     Ποιος στο ’φερε;

-     Εγώ το ζήτησα. Η πεθερά μου. Για να πεθάνω νύφη.

-     Θα μου το δώσεις;

 

15

4.30 πρωινή. Οργάζει το σκοτάδι. Το νυφικό φεγγάρι. Το απόσπασμα παρουσιάζει όπλα. Σπυρί σπυρί σκάει το ρόδι. Η νύφη κόκκινη.

 

16

Η Σεβαστή στο κελί περιμένει. Την ίδια ώρα. Κάθε ξημέρωμα.

 

 

* «Σε αυτήν τη χώρα λειτουργούν ιδιαζόντως σκοτεινές δυνάμεις και σχεδόν το μόνο μέσο αποτροπής τους είναι το Έκτακτο Στρατοδικείο».

PRO FO (Foreign Office) 371/67076 R 10153, «Γενικό Προξενείο Θεσσαλονίκης προς Αθήνα», 7 Ιουλίου 1947

Κ.Κ. 31-05-'24