Ο ένας σωματοφύλακας

όταν παίρνεις το λαγούτο σου και τραγουδάς

όλοι άγγελο σε λένε

εγώ σε λέω Πόρθο

 

όσο το τραγούδι σου

φυλάσσει το σώμα μου

όσο οι τρίλιες σου

κεντάνε το ρίγος μου

όσο το φτερό σου

ζαλίζει τις μέσα μου χορδές

 

τόσο το σπαθί σου

με χαρακώνει

δέντρο μοναχό

σκεβρό μονόξυλο

π’ άλλο καημό δεν έχει

παρά για θάλασσες ζεστές

λυμένους κάβους

και φευγιά στην άκρη του χαμού

 

αλίμονο στον γνωστικό Οδυσσέα

και στους πιστούς συντρόφους

ματαίως η φροντίδα

και των σχοινιών το τέντωμα

 

σπαθί η Σειρήνα

όλα τα κόβει

πώς κόβει το πλήκτρο σου

σα μανιαστείς

τα τέλια του λαγούτου

 

Κ.Κ. 15-01-’22

Lute player (detail) by Caravaggio (?)