Φούμο

Δεν κάπνισα ποτέ. Μα ούτε ένα τσιγάρο.

Ο παππούς μου μέχρι τα σαράντα του τσιγάρο δεν είχε βάλει στο στόμα. Στην Αλβανία το ’μαθε, το ’41. Στηνόταν κάθε μέρα στη γραμμή για την κουραμάνα, ύστερα τη σκότωνε για δυο τρία στούκας. Με παραμάνα τα κάπνιζε, του ’φτανε η καύτρα στα χείλια.

 

Όταν φεγγίζουν οι ώμοι σου

όταν τα στήθη σου ορθώνονται στ’ αστέρια

όταν τα μάτια σου ανατέλλουν το μέγα μυστήριο

στήνομαι χαρμάνης στη γραμμή

και με την κουραμάνα ήδη σκοτωμένη

με την παραμάνα σταυρουδάκι στον λαιμό

δέομαι την καύτρα σου στα χείλη.

Κ.Κ. 08-01-'22