Παπαρούνες

 Στον Αδάμ και στη Δώρα

κάτω απ’ τον κέδρο

μέσα στον ντελβέ

οι ζωές απλώνονται

σαν τα φύλλα της πίτας

τα χρόνια της φυλακής

οι αγώνες

δωρικοί κίονες

μιας επουράνιας

-έστω ανοικοδόμητης-

-έστω επί χάρτου-

πολιτείας

χαστούκια στις παρειές

ανυποψίαστων εφήβων

που ανυποψίαστα εδήλωναν

την ιδεολογικήν των τοποθέτησιν

πρωτοπρόσωποι

ομοδιηγητικοί

αφηγητές

στην ιστορία ενός άλλου κόσμου

δίχως παρακάθι

δίχως κουβεντιαστό κρασί

δίχως το κλάμα των μωρών

που σβήνει στη ρόγα της μάνας

 

ματαίως

θα μου πεις

όλ’ αυτά

 

κι εγώ θα σου πω

για άλλη μια φορά

κοιτώντας στον καθρέφτη

 

σκέφτηκες ποτέ

ποιο το νόημα

και ποια η ζωή

δίχως τις κόκκινες παπαρούνες

στα τσιμέντα

των δεσμωτηρίων

 

Κ.Κ. 23-05-’21