Μέριλιν

 

Να σηκώσει λέει έναν αέρα

να μας φουσκώσει τα μυαλά μπαϊράκι

σαν το φουστάνι της Μέριλιν

να πετάξουμε μακριά από λέξεις όπως

λευκά είδη

παράλληλη σχέση

ασφάλεια καταθέσεων

 

κι έτσι αερόστατοι

κι ασύνοροι

-αζάλιστοι ωστόσο και στοχαστικοί-

να ορκιστούμε ο ένας στον ίλιγγο του Άλλου

και στης στιγμής την ιερή καταστροφή.

 

 

«Άντε καληνύχτα τώρα μωρό μου» μου ψιθυρίζεις. «Αύριο Κυριακή. Διπλό μεροκάματο.

Τετάρτη λήγει η δόση του στεγαστικού.»

 

Κ.Κ. 12-08-’24